[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.3.Wszystkie inne ważne pod względem komunikacyjnym obiekty i urządzenia(inne budowle inżynierskie wszelkiego rodzaju, tory, środki transportu i warsztaty) oraz537urządzenia łączności należące do Poczty Rzeszy, Kolei Rzeszy i towarzystw prywatnychnależy trwale sparaliżować.We wszystkich przypadkach dokonywania zniszczeń i ewakuacji trzeba zwrócićuwagę, by - z wyjątkiem posunięć wymienionych i specjalnie nakazanych w punkcie lprzy odzyskiwaniu utraconych terenów urządzenia te mogły ponownie służyć dowznowienia produkcji niemieckiej.Kwatera Główna, 7.4.1945 r.AdolfHitler"Zarządzenie dawało następujące korzyści: Nie można było właściwie przyjąć.żewszystkie zainteresowane placówki kiedykolwiek w porę podejmą konieczne decyzje.Wstrzymano nakazane dotychczas niszczenie urządzeń kolejowych i pocztowych,lokomotyw i wagonów oraz zatapianie statków.Groz
bę najostrzejszych kar ograniczonodo mostów ważnych pod względem operacyjnym, ponieważ w punktach 2 i 3 groz
ba tazostała wyraz
nie pominięta.12 Keitel radioszyfrogramem nr 003403/45 z 7 kwietnia 1945 r.wydałpostanowienia wykonawcze jedynie w sprawie niszczenia mostów ważnych pod względemoperacyjnym, nie stworzył jednak możliwości wykorzystania pozytywnych elementówzarządzenia Hitlera przez równie pozytywną ich interpretację.538Rozdział 31PI

PO DWUNASTEJWerner Naumann.sekretarz stanu w Ministerstwie Propagandy,zwrócił się do mnie we wrześniu, abym wystąpił przed wszystkiminiemieckimi radiostacjami z wezwaniem do umacniania woli oporu.Sądziłem, że to Goebbels chce mnie wciągnąć w pułapkę, i odmówiłem.Teraz jednak, kiedy Hitler, podpisując opracowane przeze mniezarządzenie, wydawał się przychylać do mojego punktu widzenia,chciałem wykorzystać wystąpienie radiowe, by odwołać się domożliwie najszerszej opinii publicznej o unikanie bezsensownychzniszczeń.Wyraziłem więc zgodę i jak tylko ukazało się zarządzenieHitlera, pojechałem do położonego nad ustronnym jeziorem Stechlindomku myśliwskiego Milcha.W tym ostatnim okresie byliśmy przygotowani na wszystko.Aby móc się w razie potrzeby bronić, zorganizowałem nad brzegiemjeziora ćwiczenia w strzelaniu do manekinów; jednocześnie szkicowałemsobie wystąpienie radiowe.Wieczorem byłem zadowolony: uzyskałemdobre wyniki w strzelaniu, a mój projekt wystąpienia nie dawałpowodów do nieporozumień i kompromitacji.Przy lampce winaczytałem go Milchowi i jednemu z jego przyjaciół:  Błędem jest wierzyć wpojawienie się cudownej broni, której działanie będzie mogło zastąpićżołnierza!" Nie zniszczyliśmy przemysłu na okupowanych terenach, ateraz uważamy za swój obowiązek zachowanie również we własnymkraju podstaw egzystencji:  Wszystkich nadgorliwców, którzy nie chcązrozumieć sensu podobnych przedsięwzięć, trzeba jak najsurowiejukarać.Grzeszą oni", sformułowałem z obowiązującym wówczaspatosem,  przeciwko temu, co najświętsze dla narodu niemieckiego:podstawie jego siły żywotnej".539Wspomniałem krótko o teorii odzyskania terenu i użyłemzwrotu  pustynia komunikacyjna", którym w swoim czasie posłużył sięszef naszego transportu. Dla przeszkodzenia tym zamiarom trzebabezwarunkowo użyć wszystkich sił naszego narodu wraz z rozpo-rządzalnymi środkami.Jeżeli całą akcję przeprowadzi się rozsądnie,można będzie zapewnić w skromnym zakresie wyżywienie aż donastępnych żniw".Gdy skończyłem, Milch powiedział ze stoickimspokojem:  Sens jest jasny, ale również dla gestapo".11 kwietnia podjechał przed bramę ministerstwa radiowy wóztransmisyjny, robotnicy podłączali kable w moim gabinecie, gdyzadzwonił telefon:  Proszę przyjść do fuhrera i zabrać ze sobą tekstprzemówienia".W przeznaczonej dla prasy wersji złagodziłemnajostrzejsze sformułowania, nie rezygnując z zamiaru przeczytaniapierwotnego tekstu.Wziąłem ze sobą tę mniej niebezpieczną wersję.Hitler pił właśnie herbatę z jedną z sekretarek w swoim gabinecie wschronie; przyniesiono trzecią filiżankę dla mnie.Już dawno nieprzebywałem w jego towarzystwie tak prywatnie i swobodnie.Hitlerceremonialnie nałożył okulary w cienkiej metalowej oprawie, w którychwyglądał jak nauczyciel.Następnie wziął ołówek i zaczął, zaraz odpierwszych stron, skreślać cale akapity.Nie dopuszczając do żadnejdyskusji, przyjaznym tonem czynił od czasu do czasu uwagi:  Toopuścimy" albo  Ten ustęp jest zbyteczny".Sekretarka bezskrępowania czytała odłożone przez niego kartki i wyrażała swój żal: Szkoda pięknej mowy".Na pożegnanie Hitler powiedział życzliwie,prawie po przyjacielsku:  Proszę opracować nowy projekt"1.Wskróconej wersji przemówienie byłoby niecelowe.A dopóki niemiałem zezwolenia Hitlera, nie mogłem skorzystać z radiostacjiRzeszy.Ponieważ Naumann nie powracał już do sprawy, przestałemsię nią interesować.W połowie grudnia 1944 roku, po zakończeniu swojegoostatniego koncertu w filharmonii berlińskiej, poprosił mnie do pokojudyrygentów Wilhelm Furtwungler.Z rozbrajającą naiwnością zapytałmnie wprost, czy mamy jeszcze szansę na wygranie wojny.Gdyodpowiedziałem, że znajdujemy się w obliczu bliskiego końca, skinąłpotakująco głową; widocznie moje słowa odpowiadały jegooczekiwaniom.Uważałem, że Furtwanglerowi groziniebezpieczeństwo, gdyż Bormann i Goebbels, jak również Himmlernie zapomnieli niektórych jego szczerych wypowiedzi oraz wystąpieńw obronie skazanego na wygnanie kompozytora Hindemitha.Dlategoteż radziłem mu, aby nie powracał z koncertów w Szwajcarii, dokądmiał się niebawem udać. Ale co stanie się z moją orkiestrą? Jestemza nią odpowiedzialny!" Przyrzekłem troszczyć się o muzyków wnadchodzących miesiącach.540W początkach kwietnia 1945 roku intendent filharmonii,Gerhard von Westermann, poinformował mnie, że Goebbels rozkazałwłączyć członków orkiestry do oddziałów broniących Berlina.Czyniłemtelefoniczne starania, ażeby zapobiec powołaniu ich do Volkssturmu.Goebbels odprawił mnie ostro: ,.To przecież mnie ta orkiestrazawdzięcza swój wyjątkowy poziom.Dzięki mojej inicjatywie i środkomfinansowym zyskała dzisiejszą renomę światową.Ci, którzy przyjdą ponas, nie będą mieli do niej żadnego prawa.Może więc zginąć wraz znami".Uciekłem się do sposobu, za którego pomocą Hitler napoczątku wojny uniemożliwiał powołanie do wojska faworyzowanychartystów.Kazałem pułkownikowi von Poserowi zniszczyć wkomendach uzupełnień dokumenty muzyków [ Pobierz całość w formacie PDF ]